Author: dewereldvolgenscarola

“Wat ga je morgen doen?”, vroegen ze me op het werk. “Ik denk dat ik lekker met de kids in de sneeuw ga spelen”, zei ik vol goede moed. Bij het naar huis gaan, wenste mijn collega’s mij een fijne dag toe, zoals ze iedere dinsdag doen. Ik ben op woensdag altijd vrij, net als op vrijdag. Continue reading “Vrije dagen”

Als ze me vandaag zouden vertellen dat mijn kleine directeur ADHD heeft, zou ik de diagnose zonder pardon aannemen. Hij stuitert al een uur lang door ons huis. Continue reading “Walking with dinosaurs”

Met haar kleine peuterhandje veegt ze de blonde lokken uit haar ogen. Maar steeds vallen ze eigenwijs weer terug naar de plek waar ze haar zo irriteerde. Ze probeert het nog eens, maar dan met een kleine wervelwind die wordt geproduceerd uit haar getuite lippen. De mini-orkaan mist zijn doel en brengt alleen verwoestende schade toe aan de berg tekeningen van haar broer. Gelukkig is hij elders en is een wereldoorlog gauw in de kiem gesmoord door het adequate optreden van mijn kant.  Continue reading “Dread the dreads”

We waren de schrik van de school. Een grote grommende beer of een doorn in het oog. Continue reading “Wat je van beren leren kan”

Donkere wolken pakten boven ons samen en de wind stak op. Woeste golven teisterde de boot. Als het golft, dan golft het goed! Continue reading “Als het golft….”

“Nee!”

“Neehee!”

“NEEHEEHEE!”

Opgelucht haal ik adem. Ze hoeft later geen ‘nee’ te leren zeggen, dat heeft ze perfect onder de knie. Continue reading “Eten!”

Vanuit mijn uitkijkpost hoor ik de roep van de jungle beneden mij. Het wemelt er van het leven, een drukte van jewelste. Als ik puur op mijn gehoor afga moet ik concluderen dat er een keur aan wildlife rondstapt daar beneden.  Continue reading “Oerwoudgeluiden”

Ik wikkel hem in mijn liefdevolle armen. Ik wikkel hem in mijn liefdevolle armen en fluister in zijn oor. Ik wikkel hem in mijn liefdevolle armen en zeg dat hij oké is. Ik wikkel hem in mijn liefdevolle armen en knuffel hem nog liever dood dan dat zijn hoofd zich vult met de gedachten die zich nu vormen. 
Continue reading “Thuis”

Sinds kort werk ik weer thuis. Nou ja thuis, ik werk weer in mijn geboortestad, en dat voelt als thuis.  Continue reading “Bossche bol”

Ik mag me gelukkig prijzen dat ik mensen om me heen heb die zo denken. Die dat zeggen. En die ongelukkig worden van het feit dat ik niet gelukkig ben. Gelukkig voor hen ben ik gelukkig.  Continue reading “Ik ben gelukkig als jij gelukkig bent”