Nou, we zijn in afwachting hoor. Ik heb de vraag middels verschillende kanalen gesteld en nu is het wachten op antwoord als die ooit al komt via deze weg. Ik heb Freek gemaild, geappt en ge-pbt en als ik geen antwoord krijg dan is ie gewoon ziek van me geworden of denkt: ”Wat een gestoord wijf! Daar reageer ik niet op hoor”.
Het wachten duurt mijn zoon nu al te lang en hij roept mij net toe: “bel Andy anders maar!” Ik heb maar niet gezegd dat Andy een acteur is en naar alle waarschijnlijkheid niets weet van dino’s, veren en kippen.
Dus zet ik mijn eigen zoektocht verder.
Oké, een kip kan vliegen. Nou ja vliegen is een groot woord. Want een kip staat nu niet bepaald bekend om zijn vliegende start of ellenlange migratievluchten. Nee, een kip maakt niet zoveel vlieguren. Ze zijn volgens mijn man wel vliegensvlug, weet hij uit ervaring. Hij heeft ooit kippen gevangen, maar dat is in een ver verleden. Het beestje zou hier in Brabant wel als vliegende kiep genoemd kunnen worden. Dan maakt een kip wel vliegmeters, als het in het doel staat en Wesley Sneijder de bal een harde schop geeft waarna de kip vervolgens met gespreide vleugels aan de bal geplakt meelift terwijl het ijdele pogingen deed om de bal tegen te houden.
Hun magere vlucht is te vergelijken met een vliegreis naar London voor ons. Je stijgt op en begint meteen met de landing. Vliegen voor vliegfoben. De kip is misschien wel gewoon een vogel met aviofobie. Vergelijkbaar met de slijmvis oftewel Blennioidei. Die heeft een ogenschijnlijke hydrofobie ontwikkeld en leeft niet meer in water maar op land. Er is één soort bij die zelfs wegspringt als er een golf breekt op de rotsen waar hij zijn schuil houdt. Die leeft helemaal niet meer in water maar ademt nog wel door kieuwen. Evolutie waar je bijstaat. Misschien geldt dat voor de kip ook wel en evolueert het van vogel naar zoogdier. Nu heb ik Freek een keer in een college op tv horen vertellen dat we van vissen afstammen en ik kan me zo voorstellen dat hij gelijk heeft als je naar deze slijmvissen kijkt.
Het getuigt in ieder geval van een immens aanpassingsvermogen, zo’n vis op het droge. Een aanpassingsvermogen dat mijn zoon zeker heeft maar de panda bijvoorbeeld mist want alhoewel hij gezien zijn spijsverteringsgestel prima vlees zou kunnen eten, is hij te eigenwijs en koppig om dit te doen. Automatisch verwonder ik me dan over het feit dat de ene soort zich wel gaat aanpassen en de andere soort niet! De slijmvis verruilt het water voor land om aan roofdieren te ontkomen en een onderzoeker zoekt nu uit welke drang groter is om te evolueren. De zoektocht naar voedsel of de vlucht voor roofdieren. Kijk je naar de panda en de slijmvis dan wint overduidelijk de vlucht voor roofdieren. Komen we weer op vliegen uit.
Maar het gaat mijn zoon vooral om de veren, een fascinatie die al lang bestaat bij hem. Er staan hier glazen potten vol veren, hij zou zijn eigen kussen kunnen vullen. Een allegaartje van duiven, meeuwen, ganzen, kippen, kraaien en pelikaan-veren. Het enige dat hij mist is een veer van een dino. Want ze hadden veren en vaak ook vleugels maar dan vlogen ze niet of misschien zoals een kip vliegt. Denk aan de Velociraptor die veren had maar een echte landrot was en geen vliegenier. De dinosauriërs die vlogen, deden dat door een vleugel van huid. Een soort tentdoek dat tussen de tenen gespannen was waarbij een teen heel ver was uitgegroeid en zo een vleugel vormden. En wat verbaast mij! Dit waren geen dinosauriërs maar vliegende dieren! Pterosauriërs zijn geen dinosauriërs.De kip daarentegen stamt wel af van de dinosauriër.
Dit is Darwin op en top en ik begin me te beseffen dat mijn zoon aan dezelfde aandoening lijdt als ikzelf. Vragen stellen die geen antwoorden hebben. Of geen genoegen nemen met de antwoorden die gegeven worden. Want aan zijn blik zie ik dat hij het niet afdoende vindt om te horen dat veren een vogel warm houden. “Waarom hebben ze geen haren dan?’
Het enige wat ik met mijn zoektocht eigenlijk wil bereiken is dat hij vooral leert dat hij moet blijven zoeken naar antwoorden en niet moet stoppen wanneer de vraag te moeilijk wordt voor anderen. Wanneer niemand het antwoord weet. En helemaal niet als er nog geen antwoord bestaat.
Dit moet hij duidelijk nog leren want hij is alweer druk met zijn volgende project. Terwijl ik me suf zoek naar antwoorden is hij door het huis getijgerd op zoek naar spullen. Hij wil weten wat zinkt en wat ‘zwemt’. De aanrecht ligt nu bezaaid met een keur en diversiteit aan attributen die vanmiddag te water worden gelaten. Meteen een mooie gelegenheid om hem even het filmpje te laten zien van de vis die niet zwemt.
(De afbeelding is afkomstig van: http://www.livescience.com/50886-scientific-progress-dino-chicken.html)
[spotifyplaybutton play=”https://open.spotify.com/user/g-tech/playlist/3iAXycaMzvKPoFoeXpI1Vt?si=leWIxSNHT–64RGq13Dd-A”/]