Waar is Freek Vonk als je die gozer nodig hebt?! In welke jungle hangt die slangenvanger uit nu ik zijn expertise kan gebruiken.
Want op dit moment in mijn leven heb ik hem nodig. Meer nog dan ik mijn man nodig heb. Sorry schat, ik beloof je dat het van tijdelijke aard is. En puur om zijn kennis van dieren en dino’s. Ik zou niet kunnen leven met de enthousiasteling die Freek is, in de volwassen vorm. Ik vind het een geweldige eigenschap van hem maar ik zou hem vermoorden (niet echt hoor, Freek! Ik doe geen vlieg kwaad. Dat is dan misschien wel weer een eigenschap die jij kan waarderen) als hij springend door mijn huis stuitert met uitspraken als:” kijk kijk kijk! De vaatwasser moet uitgeruimd worden!” Of:” kijk kijk kijk! Mijn schone onderbroeken zijn op!”
Nee, dan ben ik gezegend met het rustige karakter van mijn man. Ons huishouden kan maar één zo’n enthousiast karakter aan. Al zou ik wel in een scheur liggen als hij uitgebreid en verloren in zijn verhaal, met de stofzuigermond stevig in zijn greep, over de ins en outs van de stofzuigerslang vertelt.
Maar op dit moment laat mijn zoon mij graven naar antwoorden. Hij is op dreef deze ochtend. Hij begon al bij het ontbijt vanmorgen over het uitsterven van zijn geliefde studieobjecten en vroeg me waarom ze zijn uitgestorven.
“Dat weet ik niet”, antwoordde ik. Totaal niet het beoogde antwoord, blijkt uit zijn verbouwereerde blik.
Verontwaardigd draagt hij één van de mogelijke redenen aan voor de massasterfte onder de gigantische reptielen en kijkt me onderzoekend aan. De spanning is om te snijden en ik lig op de pijnbank, besef ik me ineens. Als ik nu fout antwoord, verlies ik alle geloofwaardigheid.
“Ze weten niet zeker of het een meteoriet was die een einde aan de dino’s maakte. Het kan ook een ziekte zijn geweest of een vulkaanuitbarsting. Dat onderzoeken ze nog.”
De bedenkelijke blik verraadt nog niets over de uitkomst van zijn test. Ben ik geslaagd? Of ga ik de komende tijd gebukt onder zijn kritische benadering omdat hij denkt dat ik me er makkelijk vanaf probeerde te maken.
Maar dan blijkt zijn bedenkelijke blik alleen maar betrekking te hebben op de radertjes die in zijn hoofd op dat moment op volle toeren draaien. Met recht een bedenkelijke blik.
“Misschien is het allemaal wel gebeurd, mama!”
Wat een schitterende conclusie! En waarom staat die niet in al zijn dino-boeken? Of lezen wij de verkeerde boeken?
Het is namelijk veel plausibeler dat het allemaal vlak na elkaar is gebeurd dan maar één gebeurtenis op één moment waarmee alle dino’s hun einde vonden.
Heeft deze vraag hem nu al nachtenlang wakker gehouden?
Ik zie mijn kleine Vonkje later in een interview dit moment beschrijven als ze hem vragen waarom hij paleontoloog wilde worden. “Nou gewoon, omdat ik wilde weten hoe alle dinosauriërs dood zijn gegaan”, antwoordt hij dan alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
Maar hiervoor heb ik Freek allemaal niet nodig. Nee, de klapper van de ochtend kwam onderweg naar school.
“Mama, waarom heeft een kip veren als hij toch niet kan vliegen en waarom heeft een vliegende dino niet altijd veren?”
Gelukkig heeft hij niet door dat ik me er makkelijk vanaf probeer te maken door te zeggen dat we dat vanavond gaan uitzoeken. Om voorbereid ten tonele te verschijnen vanavond Google ik er als een kip zonder kop op los maar mijn pogingen blijven vruchteloos. Misschien moeten we deze blog massaal delen in de ijdele hoop dat ie Freek Vonk bereikt zodat hij mij uit mijn benarde positie kan redden. Als een enthousiaste Tarzan die aan een liaan hangend uit de jungle komt aanslingeren om deze vraag te beantwoorden. Met de welbekende Tarzan kreet: “aaaaa-oe-a-oe-aaaaa-oe-a-oe-aaaaaa”, komt hij me dan to the rescue.
[spotifyplaybutton play=”https://open.spotify.com/track/2R3gfyDoBo0uXZSwTiKysZ?si=EDhbYoJXQvWwKU5YEpkzhQ”/]
