“Wat doet jouw schoen naast de wereldbol op de boekenplank?”
Ja lieve mensen, deze zin werd echt uitgesproken bij mij thuis dit weekend! En wel door mij. Er stond ook echt een verdwaalde schoen bij ons tussen de boeken en foto’s die onze boekenplank vullen. Die van mijn man. Ik geef toe dat ik ook 3x moest knipperen met mijn ogen om deze informatie te verwerken voordat ik iets kon uitbrengen.
Gelukkig was mijn man niet gek geworden en hij was ook niet op stap geweest de avond ervoor en had, nadat hij te diep in het glaasje had gekeken, de boekenplank voor ons schoenenrek aangezien. Toch staat die schoen daar, als een alien die de weg kwijt is geraakt en daar is gestrand.
“Dat zal jouw lieftallige zoon hebben gedaan”, zegt mijn man achteloos terwijl hij verdergaat met waar hij mee bezig is. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat hier in huis de schoenen op de boekenplanken worden opgeborgen. Maar eerlijk is eerlijk, alhoewel schoenen hier doorgaans niet op de boekenplanken staan, is het wel een idee dat in het brein van mijn zoon zou kunnen ontstaan.
Ik loop naar de misplaatste schoen toe en tuur erin. Er zitten uitgeknipte plaatjes van speelgoed en 2 wortels in.
“Hij hield gisteravond niet op over wortels in schoenen en koekjes voor zwarte piet en dat die in een schoen moesten”, gaat mijn man verder zonder zijn ogen op te slaan.
Ben je ook een keertje een avond alleen op pad, worden de schoenen volgeladen tussen de boeken gezet. Ik krijg meteen een flashback van de dag ervoor.
De trouwe lezer weet inmiddels wel dat mijn zoon idolaat is van Sinterklaas. Het zal dan ook niet verbazen dat het grote speelgoedboek van de intertoys hier met een enorm enthousiasme werd ontvangen.
Mijn zoon kon helemaal los op de bladzijdes toen ik hem vertelde dat hij uit mocht knippen wat hij graag wilde vragen aan de Sint. Het zal je misschien wel verbazen dat voor mijn zoon vooral de nadruk ligt op knippen en niet het speelgoed in het boek.
Want mijn zoon heeft een nieuwe hobby en dat is knippen. Niets is meer veilig voor zijn schaar. Iedere wc-rol die zijn toiletpapier kwijt is geraakt wordt genadeloos te lijf gegaan door mijn zoon. Elk pak melk dat leeggedronken is door zijn zus wordt versnipperd. Er blijft niets meer van over dan confetti. Maar voor carnaval is het nog wat vroeg.
De tafel staat bezaaid met bakjes vol knipsels. En als ik niet beter zou weten, zou ik roepen dat ie later misschien wel het kappersvak in gaat. Zolang hij die ambitie nog maar niet omzet in daden. Dat ik straks niet zijn kleine zusje met een nieuwe coupe zie rondlopen waarvan ik niets wist. Met plukken gekortwiekt haar tussen de lange lokken.
Regelmatig moeten wij hem bijsturen als hij begint met:” Als ik dat nu eens met een schaar……”
Hij lijkt de nieuwe Edward Scissorhands in de dop.
Dus toen hij hoorde dat hij het hele boek mocht verknippen, kon hij zijn lol niet op en verwoed begon hij aan zijn werk. De snippers papier vlogen door de lucht om daarna rustig richting de grond te dwarrelen. Het leek wel te sneeuwen aan de keukentafel en ook daarin lijkt hij op Edward Scissorhands. Die liet het ook sneeuwen terwijl hij met zijn scharenhanden ijssculpuren uithakte. Ik hoop wel dat de vergelijkingen daarmee ophouden want het lot van Edward aan het eind van de film was eenzaam, misleid door de mensen die hij vertrouwde en ver verwijderd van de liefde van zijn leven.
Ook hoop ik dat hij tijdens zijn knipfascinatie gewoon zijn vingers behoudt en dat we hem niet een keer thuis krijgen met handen die geen vingers meer bevatten maar scharen en ander soort snijbladen.
Ik vis de uitgeknipte plaatjes van zijn beoogde cadeaus tussen de snippers uit terwijl hij het boek te lijf gaat en leg ze in een bakje. Rustig leg ik hem, in gewoon Nederlands, uit dat we de plaatjes op een vel papier plakken. Dat is dan zijn verlanglijstje. Wanneer Sinterklaas aankomt met de boot, mag hij zijn verlanglijstje in zijn schoen doen zodat de beste man een paar mooie cadeaus kan uitzoeken. We doen er dan ook wortels bij voor het paard.
Ergens in het vertaalcentrum in zijn hoofd heeft hij dit vrijelijk vertaald naar: pak papa’s schoen( want die is groter) en zet hem vanavond al, met alle knipsels en wortels voor het paard, op de boekenplank.
Misschien moet ik het de volgende keer in het Engels proberen.
“Take your shoe and put your wishlist along with some carrots in it, the day Sinterklaas arrives in the Netherlands. And maybe black pete will leave a few peppernuts behind for you.”
Hij heeft nu een verlanglijst die maar een paar pagina’s minder telt dan het boek dat de plaatjes leverde maar misschien krijgt hij nog het liefst een schaar. Een mooie groene want dat is zijn lievelingskleur. Een geknipt cadeau!
[spotifyplaybutton play=”https://open.spotify.com/track/4lRUr1HeCWtCwyHCIfIqTt?si=P906T0tYQgGexXjYIpBPsw”/]
