Een luiaard kan verrassend snel zwemmen.
Ik wist dit niet. Ik wist dat een luiaard vooral vakkundig en uitermate uitgerust is om uren slapend in bomen rond te hangen als een soort harig hangmatje. En ik wist dat hij maar langzaam vooruit komt op de grond. Het is sowieso geen snelheidsduivel, ook niet op zijn favoriete terrein, de boom.
Maar hij kan dus wel zwemmen en best snel ook. Drie keer zo snel als dat hij kan lopen. Dat zwemmen doet hij voornamelijk als hij een vrouwtje ziet aan de andere kant van het water om mee te paren. Dan is de nood hoog en kan hij verrassende dingen waar niemand hem toe in staat achtte.
Mijn zoon is net zo.
Nog niet op het gebied van paren gelukkig! Al kan ik me geloof ik vast opmaken voor de rol van oma. Daar heb ik tijd genoeg voor, want hij is pas 4.
Maar mijn zoon is ervan overtuigd, hij wordt vader als hij groot is.
Of hij hiermee ook bedoelt dat hij kinderen wil, weet ik niet. Hij kan namelijk ook goed in de veronderstelling zijn dat alle jongens automatisch vader worden als ze ouder zijn. Of hij raakt in de war door de verschillende betekenissen van ouder. Denkt hij iedere keer als we zeggen dat hij ouder wordt, dat we daarmee bedoelen dat hij vader in spé is. Al heb ik hem de termen papa en ouder nog nooit in dezelfde context horen gebruiken.
Mijn zoon kan ook nog helemaal niet zwemmen en laat dat in de boom hangen ook maar weg. Hij is veel te bang dat hij ten val komt en wat er dan allemaal wel niet kapot kan gaan aan zijn lichaam. Een probleem wat hem met de gym erg tegenhoudt.
Als ik het zo schrijf, lijkt hij eigenlijk helemaal niet op een luiaard. Hij springt en rent door het huis heen met een supersnelheid, hangt dus zeker niet in bomen, slaapt weinig en zwemt nog voor geen meter. Zelfs niet voor een meisje.
Maar op school voert hij totaal niets uit. En dus kregen we een mail voor de vakantie van school. Of we wilde komen want ze wilden met ons praten. Wij hadden thuis al gemerkt dat het tijd werd voor een gesprek en ik kan alleen maar jubelen over deze school. Want ook zij voorzagen problemen. Ze hadden één vraag aan ons: hoe krijgen we hem aan?
Op zich heel grappig want thuis zijn wij soms naarstig op zoek naar de uit-knop. Maar dat terzijde. Ik had maar één antwoord voor hun: hij moet het nut zien!
En daarin is hij dus net de luiaard en een buitenstaander zou zelfs de naam van het beestje kunnen koppelen. Want als je niet verder kijkt, zou je kunnen denken dat mijn zoon lui is, vooral op school. Maar net zoals de luiaard plots een soort Pieter van den Hoogenband wordt in het water als hij een vrouwtje spot, zo kan mijn zoon ook magische dingen laten zien als hij de noodzaak ervan ziet.
Dan kruipt hij langzaam uit zijn hangmat, rekt zich uit en zegt tegen zichzelf:” volgens mij wordt het tijd om aan de gang te gaan!”
[spotifyplaybutton play=”https://open.spotify.com/track/5dXED6MP1v1qghkaniirb1?si=8BDVdZL_SiCTlg3ySf60RA”/]
